Kimi işini iyi yaparsan mutlaka olur der; iyi yaparsın, olmaz.
İnanırsan olur derler; her gün yeniden kendini kandıra kandıra inanırsın, olmaz.
Çevren kötüdür, sektör bozulmuştur, sehir kirlenmiştir, ülke yozlaşmıştır;
tanıdık olan her şeyi bırakır; elinde avucunda ne varsa vedalaşırsın,
tanıdık sokaklar, gençlik hatıraları ve ana dilin geride kalir,
Sıfırdan hem de gerçekten sıfırdan bir hayata başlarsın; olmaz.
İstedigin bir kalemde zengin olmak değil hayatta kalmaktır, farketmez.
Bedava yaparsın, olmaz.
Yardım olsun, bu dünyada birilerine elimiz uzansın diye aylarca çabalarsın,
yaptığın işin kimse yüzüne dönüp bakmaz.
Herkes gemisini yüzdürür; kimi ailesini dolandırır, kimi okul arkadaşlarını kazıklar,
kimileri tanınmış ailelerin çocuklarıdır, olmayan siteyi 150 kişiye satarlar, millet birbirini ezer almak için.
Sen doğrusun ya; kaçak göçek olmasin diye kılı kırk yararsın; olmaz.
Kiminin çöpü değerlenir;
sen yaparsın, olmaz.
Belki de işin özü buradadır: Sen yaparsın olmaz.
Eski arkadasin zannettiklerin bir paylaşıma bile tenezzül etmez.
Aslında hayatın kuralları bellidir, sen de görürsün onları.
Ama başkaları gibi, gözünü kapatıp vazifeni yapamadığın için olmaz.
İçinde bir şeyler sana izin vermediği için yapamazsın başka türlüsünü;
eee haliyle olmaz.
Yarım yamalak iş yapanların dunyasında, hangi işe girsen pırıl pırıl yapmaya çabalarsin.
Emlakçılık yaparsın, olmaz.
Rehberlik yaparsın, olmaz.
Öğretmenlik yaparsın, olmaz.
Tasarımcılık yaparsın, olmaz.
Arkadaslık yaparsın, o bile olmaz.
Rasyonel düşünürsün, olmaz.
Dua edersin, olmaz.
Proje yaparsın, olmaz.
Temenni edersin olmaz.
Hadi piyango çıkmıyor, en azından bir iş bozulmasın dersin, olmaz.
Gün gelir Hızır bile bakar dileklerine, der ki “olmaz”.
Belki de önceki hayatlarında kötü olanlarin cehennemidir burasi diye düşünürsün;
kalkıp gitmek istersin; o dahi olmaz…
